alev-bahcesi
matematikkafe.com / Genç Yazarlar
Alev Bahçesi
Bir melankoli tınısının ardından gelen o ölümsüz ve kararlı seda. İşte gözlerini buna benzetirim. Çünkü birçok hissi duyumsarım kirpiklerinin arasında. Gözlerin bir galaksidir benim için, sayısız sitareye rastlarım orada.
Kimi zaman beni gaddarca içine çeken bir kara deliğe, kimi zaman ise dünyaların yandığına şahit olurum barut rengi gözlerinde. Bilhassa dönüp dolaşır da, bana erişir ya o galaksi; işte o an uzayda yiter, giderim. Sanki ismim silinir tüm yeryüzünden, sanki ben hiç var olmamışımdır. O dünyalarla birlikte yanarım, yanar yanar da; kül olup uçmayı bilmem bir türlü. Olduğum mahalde, alevler içinde kalakalırım.
Lakin gülümsersin nihayetinde. Gülümsemenle yağmurlar dökülür alevlerimin başucuna, bir bir sönerim.
Kıvrılan dudakların, gözlerini kısar ya, işte tam o vakit yeğinleşir yağmurum; fırtınaya bulanır. Yeller ile savrulur saçların. Güneşler doğar ardından, tenine; saçlarına dokunmanın saadetini yaşayabilmek için. Güneşler doğar, ancak ben hâlâ yanarım..
Sude Cinel
Yorumlar -
Yorum Yaz