Matematik fobisi ve her zor işin içinde bir de kolayı var!

Necip GÜVEN hocamla 2008’in son günlerinde tanışma imkanı buldum. Hemen kitabını istetip 2009’un Şubat tatilinde okuyup bitirdim. Matematikle Barışıyorum adlı kitap matematik öğretme şeklimizin ve ev ödevlerinden yana yakıla anlatan öğrenci, öğretmen ve velilerin yazılarıyla dolu. Mevcut müfredatın, öğretmenlerin, öğrencilerin ve velilerin sessiz çığlıklarına tercüman olmuş. Özellikle çarpma işlemini öğretme yöntemimizin kanayan bir yara olduğu anlaşılıyor. Bu problemi acımasızca eleştiriyor. Gelen mektupları da kanıt olarak göstermiş.

Ben hep merak etmişimdir meslektaşlarımın sınıf içinde matematikle ilgili yöntem, teknik ve kendine has uygulamalarını.....! Öğretmenlik hayatım boyunca her meslektaştan bir şeyler öğrenebileceğimi, yararlanabileceğimi kabul ederim. Keşke Necip HOCAMLA zümre olsaydım da tecrübe ve bilgilerinden yararlanabilseydim. Fakat hocam büyük özveri ve gayretleri sonucunda aktif bir emekliliğe geçerek matematikte yaşadığımız problemi çözmeye adamış kendini. Yılların tecrübesinden damıttığını, yenilerini ekleyerek, araştırarak elde ettiklerini bizimle paylaşıyor. Mezara götürmeden, bizlere yol gösteriyor bu işi daha ileriye götürmek için....

Matematik öğretiminde çocukların nasıl öğrendiği, kavramların nasıl öğretileceği, çarpmanın başlangıç noktasının nasıl olacağı göz ardı edilir. Aceleye getirilerek öğrencilerimizin sokakta, evde ve çocukluğunda edindiği bilgilerden bağımsız, kopuk olarak matematik öğretilmeye çalışılır. Necip Hocanın ‘’Biz Süper Çocuklar’’ şarkısında söylediği gibi 3 ayaklı tabure, masa ayakları, insan ayağı.....vb modellerden hareketle çocuğun anlam dünyasına kolayca giriş yapılarak dersi işlemek daha kolay ve pratiktir. Yapılandırmacı yaklaşıma daha yatkın....

Matematik cümleleri sanki yabancı dilden çevrilmiş cümleler gibi çocuğa hitap etmesi zor o kadar da gündelik yaşamdan uzak. Cem Yılmazın trajikomik olarak eleştirdiği çarşıda alışveriş yaparken paranın beşte ikisine elma, beşte birine armut.....vb, alışveriş yapana hiç rastladınız mı?

Matematiği 1. kademede çevrede var olan gündelik hayatta karşılaştığı somut örnekleri kullanmanın faydası çok. Geometride evin mimari yapısından (çatı, direkler duvar pencere...vb.) yararlanmalıyız. Çarpım tablosundan ritmik sayma temelinden hareket ederek masa, tabure, insan ayaklarından hareket edilerek problem kurulabilir. Basamak kavramını Necip Hocanın önerdiği gibi demir birlikler, kağıt onlukları ve yüzlükleri kullanarak konu işlenebilir. Hem daha verimli, hem dikkat çekici hem de öğrendiklerini hafızaya kaydedip diğer konularda da kullanabilir. Çevresindeki nesnelerle sayısal düşünebilen, sorgulayabilen ve en önemlisi ezber yükü altında ezilmeden eğlenceli öğrenen öğrenciler..

Matematikte hep problem durumları ezberleterek işi kotarmak yanlış. Probleme farklı bakış açısı geliştirmek ve ne yaptıklarını anlamaları önemli bence. Problemi sınıfta öğretmen ve öğrencileriyle tartışması önemli. Öğrencilerimizi verilen bilgileri hafızalarına kaydetmekle görevli flaş bellek, cd yada har disk olarak görmekten vazgeçmeliyiz. Öğrencilerimizin kendi buldukları sonuçlara ve çözümlere değer verip desteklemeliyiz.

Doğan İŞBİLİR Sınıf Öğretmeni

EZBERSİZ ÇARPMA ÖĞRETİMİ

Ben İstanbul’da görev yapan bir sınıf öğretmeniyim. ”Matematikle Barışıyorum” kitabını internette öğrendim ve hemen Necip öğretmen ile irtibata geçerek kitaptan edindim. Necip öğretmen ile telefonda konuşurken onun bu yoldaki heyecanını konuşmalarından hissediyordum. Kendisinin matematiğin yanlış anlaşılmasına karşı çıkan, önyargıları yıkmaya adamış bir eğitim gönüllüsü olduğu sesindeki heyecandan belli oluyordu.” Matematikle Barışıyorum” kitabını okudum.

Necip Öğretmenimin dediği gibi bu kitap bir teşhis, esas tedavisi yeni kitabında. Bu yüzden ezbersiz çarpma öğretimi ile ilgili yeni kitabını herkes gibi ben de büyük bir sabırsızlıkla bekliyorum.

Rumuz Karia